Zondag was alweer een zwarte dag voor de rokers. Senator (en huisarts) Patrick Vankrunkelsven (Open VLD) dient een wetsvoorstel in om roken te verbieden in een gesloten ruimte terwijl er kinderen bij zijn. ‘Daar is maar één reden voor: omdat het moordend is’, aldus Vankrunkelsven. Het gaat in eerste plaats over roken in auto’s en bij uitbereiding in huiskamers. De senator dient dit voorstel niet in met het oog op mogelijke overheidscontroles, maar eerder om een soort van sociale controle. Buren en familieleden kunnen de ouder er dan op wijzen dat hij of zij de wet overtreedt.
Gaat Vankrunkelsven hier niet wat te ver? N-VA vindt van wel. ‘De politiek moet zich niet mengen in de manier van leven in de huiskamer’, zegt Sarah Smeyers (N-VA).
Natuurlijk weet elke verstandige, liefhebbende ouder dat het beter is om niet te roken in het bijzijn van je kinderen. Toch wordt dit nog te vaak gedaan, maar betekent dit nu ook al dat de overheid mensen dingen moet verbieden in hun eigen huis? Er is nog altijd zoiets als privacy. In je eigen woning ben je toch nog altijd vrij om te doen en laten wat je wil. En dit is maar goed ook. Wat zou de volgende stap zijn? De ouders verbieden een glaasje alcohol te drinken in hun salon? De mensen verbieden hun muziek harder te zetten in aanwezigheid van kinderen? Aangezien Vankrunkelsven toch niet van plan is om er een controle op af te sturen, (stel je voor dat we hieraan ons belastingsgeld moeten spenderen in deze tijd van crisis) heeft het dan ook weinig zin om deze wet te maken.
Roken is en blijft een ongezonde gewoonte, zeker in het bijzijn van anderen, maar hier gaat het om het principe mensen op te leggen wat mag en wat niet mag in hun eigen huis. Hierin gaat Vankrunkelsven dan een stap te ver. De overheid moet zeker verder gaan met de antirookcampagnes, ze mogen gerust nog wat meer belastingen heffen op tabakswaren, maar beslis niet wat iemand moet doen of laten onder zijn eigen dak.
Een titel die aanzet tot lezen. De tekst is vlot geschreven en wordt ondersteund met duidelijke argumenten. De inleiding zou ik wat anders aanpakken, het effect van de treffende eerste zin gaat naar het einde van de alinea wat de mist in.
BeantwoordenVerwijderenOm in te pikken op wat Jolien zegt... Sibren had inderdaad de eerste alinea wat anders kunnen aanpakken. Zo zou ik gekozen hebben om de eerste zin van de inleiding als laatste zin te gebruiken: 'een zwarte dag voor rokers.' Dat is een zin die duidelijk de alinea afsluit, een feit aanhaalt én toch een bepaald gevoel (en bijgevolg een mening) bevat.
BeantwoordenVerwijderenSibren begint met dit commentaarstuk een mooie discussie, een discussie waar veel mensen aan zouden mee doen. Dit gaat immers over privacy, over vrijheid, over het recht zelf te leven zoals je wil leven. Dit is ook duidelijk in de tekst. Niet slecht!