De weergoden hadden de warmste dag van het jaar voorspeld en deze keer zaten ze er niet naast. Het zweet druppelde van Eros' gezicht. "Waarom moeten die verdomde tomaten net vandaag geplukt worden?", maar zijn vader Choas was nu éénmaal op orde gesteld. Eros hielp tijdens de vakantie altijd op de boerderij van zijn ouders, in de Italiaanse bergen. Zijn ranke bruingebrande lijf bewoog lenig tussen de tomaten. Toch veraadde niets aan zijn lichaam dat hij al een hele zomer hard gewerkt had. Eros was mooi, bloedmooi. Een adonis. Een Italiaanse god, letterlijk, in levende lijve. Hij was de jongste van drie kinderen, maar ook degene die zijn moeder Aphrodite de meeste zorgen baarde. De drie andere kinderen waren al een tijdje het huis uit, terwijl Eros braaf onder zijn moeders vleugels bleef wonen. Aphrodite had er genoeg van en was van plan zelf een vrouw voor haar zoon te zoeken. Ze kwam wekelijks genoeg geschikte kandidates tegen op de markt. Penelope was één van hen. Wat ze echter niet wist, was dat Penelope en Eros elkaar al eerder hadden ontmoet.
Eros plofte uitgeput neer onder de granaatappelboom. De laatste tomaat was eindelijk geplukt, het was een goede oogst geweest. Zijn gedachten dwaalden af naar Penelope, het was inmiddels al een week geleden dat hij haar gezien had. Penelope zag er die avond adembenemend uit. Eros dacht aan haar strakke figuur die goed uitkwam in de witte zijden jurk. Haar lange bruine lokken vielen nonchalant op haar ontblootte schouders en wipten zwierig met haar mee als ze wandelde. Hij herinnerde zich nog steeds de rozengeur die haar omhulde. Het was een zwoele nacht geweest. Hun lichamen hadden zich passioneel met elkaar vermengd. Enkel het ochtendgloren maakte een abrupt einde aan hun samenzijn. Net zoals de luide stem van zijn moeder hem uit zijn dagdroom haalde. "Eros, jongen, hier ben je!". "Kom snel, ik wil je aan iemand voorstellen!". En daar stond ze, Penelope...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten