dinsdag 6 oktober 2009

Hopeloos!

Het ochtendgloren gleed de kamer van Pandora binnen. Kreunend vocht ze tegen het felle daglicht en verschool zich onder de lakens. Maar het was te laat, de zon had haar gewekt en er leek niets anders op te zitten dan aan de dag te beginnen. Toch bleef zij nog even liggen en overschouwde de riante slaapkamer, haar ogen rustend op het slaapkamerraam. Ze genoot klaarblijkelijk van het onderlinge gekibbel van twee mussen op de balkonreling. Druk kibbelend om een stuk brood tippelden de mussen van hot naar her, besluiteloos om wie het stuk brood toebehoorde. Het recht van de sterkste gold in dit geval. Een meewarige blik verscheen op haar gezicht. Ook zij was onderhevig geweest aan het recht van de sterkste in een vorig leven. Het beeld van Kronos vormde zich levendig op haar netvlies en even leek het alsof zij in huilen zou uitbarsten. Maar Pandora was een vrouw die een zeldzame vorm van trots bezat en zij verbeet de tranen. Dat leven lag immers achter haar. Na een jaar van mishandeling en vernedering was zij er in geslaagd die donkere bladzijde om te slaan.

Ze dacht terug aan de dag waarop ze Epimetheus voor de eerste keer had ontmoet. Hun ontmoeting was geen toeval geweest, noch een speling van het lot. Epimetheus was een bekend man. Hij had dit voornamelijk te danken gehad aan zijn broer Prometheus, Een technisch genie en witte raaf van de familie. Samen hadden ze een waar imperium opgebouwd en plukten daar nu de vruchten van. Toen Pandora hoorde dat de gebroeders haar stad aan deden besloot ze om ook te plukken van die vruchten. Slachtoffer van dienst was snel bepaald. Epimetheus was namelijk, in tegenstelling tot zijn broer, eerder dom en uitermate naïef. Zijn blik fixeerde zich als een magneet op ijzer toen ze de lounge bar betrad. Ze had het intriest gevonden, maar het doel heiligde de middelen, en de middelen bezat ze. Haar zuiderse gelaatstrekken en volle borsten hadden zijn hypnotiserende uitwerking op Epimetheus niet gemist. Een grijns verscheen op haar gezicht als ze terugdacht aan hun eerste nacht samen. Sinds die dag lagen zijn rijkdommen aan haar voeten en zelfs Prometheus kon daar niets meer aan veranderen.

1 opmerking:

  1. Het prikkelt mijn nieuwsgierigheid naar het vervolg en de achtergrond van het verhaal. Vooral het begin van het verhaal is prachtig om het stuk voor mijn ogen te laten afspelen.
    De eerste titel 'Hoop doet leven' vond ik iets te soft, aangezien je met deze aanzet een uitdagende thriller kan verderzetten.

    BeantwoordenVerwijderen