Het is een grauwe donderdagochtend in de maand oktober, die tot dan toe erg grillig was geweest. Een oude, gammele schoolbus stond onder een straatlicht te wachten. Onder het zachte getik van de regendruppels zaten leerlingen ongeduldig te wachten op de laatkomers. Zoals gewoonlijk waren Thor en Pandora tientallen minuten na het afgesproken uur nog niet aanwezig. Hun komst mocht niet lang meer op zich laten wachten, want de leerlingen waren moeilijk in te tomen. Ze konden niet wachten tot ze eindelijk konden vertrekken op de eerste uitstap van het jaar. Het zou geen gewone uitstap worden. Dit jaar mocht zes A op bosklassen en als laatstejaars zouden ze er natuurlijk iets onvergetelijks van maken.
Enkele minuten later zagen alle leerlingen in de verte twee schaduwen opduiken. Eindelijk! Thor en Pandora kwamen eraan, zich van geen kwaad bewust. Meneer De Bulder, liet zich niet van zijn meest populaire kant zien toen hij de twee een serieuze uitbrander gaf. Het voorval was al snel vergeten toen de bus eindelijk kon vertrekken. Het vertrek liep niet vlekkeloos, de oude rammelbak van de school had de grootste moeite om zich op gang te werken. Na enkele felle rukken waren ze toch vertrokken.
Ondanks alle akkefietjes, kon niets of niemand de sfeer op de gammele bus verzieken. Terwijl ze de steile helling, op weg naar het bos opreden, weerklonk gezang in de bus. Niemand had door dat de banden steeds minder grip hadden op de natte wegen. In iedere haarspeldbocht slipte de bus wat meer. Iedere bocht zoog de bus wat dichter richting de diepe,donkere afgrond.
Leuke tekst die eindigt met een goeie cliffhanger. Spijtig dat er snel naar die cliffhanger toegewerkt wordt. Verder is de tekst zeer aangenaam om lezen. Vooral ben je als lezer benieuwd naar het verdere verloop van de busrit. Maar ook Thor en Pandora lijken me razend boeiende personen.
BeantwoordenVerwijderen