Standbeelden zijn tijdloos

Nieuwsgierig tuurde hij in de spiegel.
Zijn tanden waren nog steeds even geel als sinds hun laatste poetsbeurt en een reusachtige grijze baard wees erop dat hij niet meer van de jongste was.
Enkele maden toonden aan dat die baard intussen zelfs een soort van biotoop was geworden voor allerlei beestjes die het fijn vonden om restjes appelmoes te eten.
Chronos keek geamuseerd toe hoe een kakkerlak zich wanhopig een weg naar buiten probeerde te banen doorheen het warrige baardhaar.

"Als ik ooit eens vijf minuten tijd heb
Dan begin ik er beslist eens aan
Aan ik weet niet wat, maar je zult zien dat
Iedereen er zal verstomd van staan

Als ik ooit eens vijf minuten tijd heb
Morgen of een andere dag misschien
Dan doe ik eens echt..."
(bron: Wat 'n Leven - Louis Neefs)

BANG KLING KRAK

'Verdomme!'
Woedend gooide Chronos de radio op de grond.
'Ik word hier nu eens zo moe van hé. Zeurkousen dat het zijn! Geen tijd, geen tijd... Ik heb wel zeeën tijd en ik doe er niets mee!'

Verontschuldigend keek hij zijn radio aan.
'Misschien is het niet jouw schuld, liefste radio... Misschien... Misschien moet ik maar eens een hobbie zoeken. Iets creatiefs en liefst ook cool! En tijdloos. Ja tijdloos, want daar ben ik dol op!'
Speurend keek Chronos in zijn boekenkasten en tot zijn grote verbazing stootte hij op
'Extreem Coole Hobbies voor Dummies'
'Cool, dat rijmt!' Nieuwsgierig doorbladerde Chronos het boek.
"Aardappels schillen, ankers schilderen, ballenbadduiken, pixels tellen, potloden slijpen..."
Chronos dacht dat hij nooit wat zou vinden dat hem lag, tot hij in grote letters zag staan:
"Beeldhouwen als een professional.
Altijd al een van die tijdloze sexy standbeelden in je tuin gewild? Dan is dit je kans!
Aarzel niet en bel 05622658988 voor een eerste gratis sessie beeldhouwen met Medusa!"

'Tijdloos? Sexy? Wow, dat is écht iets voor mij!' Riep Chronos vol vreugde. In een vlucht naar de telefoon, struikelde hij over de radio die hij eerder op de grond gegooid had en brak zijn been.
'Niets kan mij tegenhouden!' Riep Chronos, opnieuw vol vreugde.
Met behulp van zijn wandelstok, sleepte hij de telefoon tot binnen handbereik en tikte het telefoonnummer in.

'Wie heb ik aan de lijn?'
'Hallo.'
'Hallo.'
'Wie heb ik aan de lijn?'
'O, excuseert u mij, u spreekt met Chronos, beeldhouwmeester in wording.'
'Dag Chronos de beeldhouwmeester.'
'In wording!'
'Ha, OK, u belt waarschijnlijk in verband met de gratis sessie op zondag?'
'Uiteraard! Waar? Wanneer? Benodigdheden?'
'Eum, komt u morgenmiddag maar gewoon naar de Steenslangstraat 4.'
'Komt voor de bakker! Heb ik iets nodig?'
'Momenteel nog niet, zorgt u er gewoon voor dat u er goed uitziet.'
'Ik zie er altijd goed uit.'
'Sssssss... Interessant... Wel, tot morgen dan, beeldhouwmeester in wording!'
'Tot morgen! Bedankt voor de fijne babbel.'
'Daaaag.'

Pas na het telefoongesprek besefte Chronos hoeveel pijn hij had in zijn been. Gelukkig was hij vroeger nog bij de padvinders geweest en wist hij precies wat hem te doen stond.
Hij ging naar de dokter. Die deed gips rond Chronos' been en beval hem om de eerste weken op krukken te lopen. Chronos echter, was een zeer stoere bink en had met zijn wandelstok meer dan voldoende ondersteuning.
Hij negeerde de pijn en verlangend naar zijn eerste - gratis - beeldhouwles ging hij naar bed.