Kijk eens naar buiten. Wat zie je? Ja, inderdaad. Landschappen bedenkt met een laagje verse witte sneeuw. Kinderen die een sneeuwpop maken, met de slee op tocht zijn,..enz. Een uniek uitzicht, een echt droomtafereel toch? Of niet?
Oudere mensen durven de straat niet meer op."Te gevaarlijk!",zeggen ze. Voor oudere mensen is het niet aangeraden buiten te komen met zo'n weer, maar waar haal je de boodschappen dan vandaan? Dus er zit niets anders op dan door de centimeters sneeuw te ploeteren.
Vakantiegangers zien hun vakantie naar de vaantjes gaan. Luchthavens liggen immers lam. De sneeuw en bittere kou maken het vertrek onmogelijk. Startbanen zijn besneeuwd, gladdig en de vleugels van vliegtuigen vriezen telkens opnieuw aan. Als de vleugels bevroren zijn, kunnen ze geen liftkracht bieden. De liftkracht zorgt er juist voor dat vliegtuigen op de luchtstroom blijven zweven. dus met het vliegtuig op vakantie vertrekken is al geen mogelijkheid.
Ook de auto nemen is geen optie. Vele autowegen zijn afgesloten en zelfs onbereikbaar. Met een maximale snelheid van 70 kilometer per uur kom je er ook niet. En om nog maar te zwijgen over de lange files én et risico op ongevallen.
Dan maar de derde optie: De trein of bus. "De IC-trein naar Antwerpen-Centraal van 7.00u wordt door een defect aan enkele rijtuigen vandaag afgeschaft. Hiervoor onze verontschuldigingen." Enkele minuten later: De IC-trein naar Antwerpen-Centraal van 7.15u heeft een vermoedelijke vertraging van een uur. Hiervoor onze verontschuldigingen." Geen verdere uitleg. En zo begint het wachten. Wachten op Godot. Na anderhalf uur wachten is er nog altijd geen trein te bespeuren. Ook de bus nemen, is geen optie. Deze rijden al helemaal niet. Ze kunnen de brug niet over door het gladde wegdek. Voor deze mensen wordt hun vakantie een ware nachtmerrie.
Niet alleen het openbaar vervoer, de luchtvaartmaatschappijen zien in dit weer af, ook de economie ziet zijn winst onverbiddelijk dalen. Voedingsproducten raken niet op tijd op hun bestemming en verderven, deadlines worden niet gehaald, apothekers krijgen hun medicijnen later dan verwacht,...enz. Volgens cijfers wordt er zelfs op zo'n verlies van 5,50 euro per uur per vrachtwagen gerekend.
Denken we ook eens aan de mensen die het met minder moeten stellen?
In al de drukte om het beste uit deze joude winterdagen voor onszelf te halen, vergeten we vaak diegenen die geen dak boven het hoofd hebben. Wij kunnen lekker gezellig samen vor het haardvuur zitten, maar daklozen moeten overnachten in kartonnen dozen, onder een afdak of zelfs op de trottoir. Bedelen wordt nog altijd beschouwd als een illegale activiteit, maar waar moeten die arme stakkers naartoe? De opvangcentra zijn nu al overbevolkt. Met de kleine hoeveelheid dat die bedelende mensen krijgen, kunnen ze zich een kop warme soep, koffie of chocolademelk veroorloven. Zo hebben ze ten minste iets goed over aan hun Kerst. Zij zijn diegenen die weten hoe koud het is en hoe het voelt om letterlijk én figuurlijk in de kou te staan. Waarom denken we nooit aan hen?
Zij nemen genoegen met dat ene moment.
Enfin. Toch ligt niet iedereen wakker van de komende zorgen. Kinderen nemen genoegen met dat ene moment. Ze genieten van de sneeuw en het witte landschap. Zorgen zijn voor later. Bovendien helpt de sneeuw de lucht zuiver te houden, wat dan weer goed is voor mensen met ademhalingsproblemen.
En met deze gedachte sluit ik af: Kerst staat voor de geboorte van Jezus. Jezus staat voor een betere periode in het leven. Hij gaf mensen hoop en juist die hoop kreeg als symbool het kleur wit. Als kinderen het mooie van het wit zien, waarom volwassenen dan niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten