dinsdag 21 december 2010

Mag het gezellig zijn?

Een kerstboom, een regenboog aan lichtjes, een bruingebakken kalkoen, duizenden cadeautjes… En toevallig nog eens sneeuw erbovenop. Straks is het weer zover, de feestdagen komen er in treinversnelling aan. Gezellig met de familie aan tafel dineren en keuvelen over de goeie voornemens voor het nieuwe jaar. Waarom doen we dit toch? We houden er ons toch niet aan.

Ah, het is nog maar november en we kunnen er niet naast kijken. De eerste kerstversieringen doen hun intrede. De melige kerstmuziek weerklinkt in de winkelstraten. Sinterklaas is nog maar in het land of de kerstman heeft zijn pakjes al gemaakt. En dan hebben we het nog niet gehad over de vele kilo’s die we bijkomen door al dat lekkers. De dag zelf hebben we daar geen last van, maar het complex begint al de dag erna. “Zou ik nog een stukje taart eten? Ach, waarom niet. We zijn toch al ongezond bezig en het zal wel niet op die ene dag komen zeker?”

Als kind vond ik het nooit leuk om op nieuwjaarsdag mijn nieuwjaarsbrief voor te lezen voor heel de familie. Ik was de oudste en moest dus de spits afbijten. En het zal dit jaar niet anders zijn. Niet dat ik nog een nieuwjaarsbrief moet voorlezen, maar wel dat we met z’n allen zullen samenkomen bij onze grootouders. Een gezellige bedoening, dat wel, maar soms is het toch wat geforceerd, niet? En het grootste cliché moet nog komen: de goede voornemens voor 2011. “Ik zal minder snoepen, ik zal harder werken, ik zal meer sporten…” Ja hoor, het zijn veel voorkomende uitspraken waarvan je later spijt krijgt. Waarom we ze toch uitspreken? Traditie zeker?

Sneeuw vond ik als kind altijd super, maar het gebeurde zelden dat er sneeuw lag op kerstdag. Dankzij de opwarming van de aarde sneeuwt en ijzelt het al in november! Kerstmis en Nieuwjaar zijn de gezelligste periodes van het jaar. “Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil”, “Een goede gezondheid en veel geluk in 2011”.

Waarom hechten we zo veel belang aan die feestdagen? Omdat het tradities zijn en tradities zijn onverwoestbaar, al kan het kerstkindje niet opboksen tegen de feeërieke versierde kerstbomen. De commerce gaat voort: business as usual. Maar helaas niet voor iedereen…

Kerstmis is… geen nutteloze uitspraken, geen gezever over de bijgekomen kilo’s, geen clichés… Gewoon bij elkaar zijn met de familie en vrienden. Het mag toch gezellig zijn, niet?

3 opmerkingen:

  1. Een erg leuke column Loes. Je maakt een mooie paradox! Je thematiek is leuk en actueel, waardoor iedereen zich er meteen in kan herkennen!
    Ik heb ervan genoten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je vat het gegeven Kerstmis heel goed samen. Eigenlijk betekent het voor de meeste mensen alleen maar samen zijn met de familie. Ik vind je column vlot geschreven en mooi verwoord.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat je geschrven hebt, zie ik helemaal voor me. Dat is wat je column erg aangenaam maakt om te lezen.Het is ook tof dat je de lezer eerst laat merken waaraan je een hekel hebt bij de kerstdagen en nadien het aangename aan de kerstdagen opnieuw benadrukt.

    BeantwoordenVerwijderen